Kersfees

Ons word steeds blootgestel aan die Amerikaners se Ready-to-whatever wat gepaard gaan met ‘n onverstaanbare oordadigheid. Al gehoor alles is groter in Texas? Dit geld ook vir Kalifornie. Hier is ‘n Humvee maar klein teen ‘n paar van die bakkies wat op die paaie te sien is. Ek en Liesl het nou vir die soveelste keer besef dat ons eintlik net een porsie kos kan bestel, om saam genoeg daarvan te kan eet. Die kersversierings in die winkels is so oordonderend dat jy nie kan uitmaak of dit ‘n apteek of ‘n winkel is wat elektriese ware verkoop nie. Ek weet ook nie wat die winkels met al die vloerspasie maak as Kersfees verby is nie. Op die radio hoor jy omtrent net kersmusiek. Ek sit al die radio op die “talk radio” stasies want op die ander/gewone stasies is dit een stryk deur Jingle bells, I’m dreaming of a white Christmas……. Ironies hoor jy nie sommer iets met ‘n Christelike boodskap soos “Silent night” nie. Sad! Baie sad!

Ons sal die jaar nie ‘n kersboom opmaak nie. ‘n Regte egte lewendige boom (wel voor hy afgekap is natuurlik) wat groot mode in die geweste is, kos so tussen $60-$90. Lees R600-R900. Die cheapskates wat so naby aan die spoorlyn bly dat jy nie rerig kan onderskei tussen bo- en onderdorp nie, sal maar wag tot na Kersfees en ‘n herbruikbare “Made in China” een op die sales MET ‘n koepon moet gaan koop!

Hier word die huise ook versier met van gekleurde liggies, opblaas sneeumanne, kersvaders, bokkies of wat ookal Rupert of Roedolf is (ek ken nie musiek so goed nie), tot tuisgemaakte treintjies en gemmerkoekhuisies. In die bosveld sou jy kon se hulle ruk totaal en al die tarentaal…….. Om my punt te illustreer heg ek so paar kiekies hierby. Moenie ‘n fout maak nie. dis mooi en die kinders en grootmense geniet dit onsettend baie.

Liesl begin nou die werkinge van online shopping onder die knie kry en daar is omtrent ‘n oproer in die huis as die UPS lorrie voor die deur stop. Anja spring op en af, klap hande en pie-pie sulke drupeltjies van opgewondenheid soos sy gil “Hier’s die YOU-PEE-ESS!!!!” Elke boks word soos ‘n lucky packet ingewag en oopgeskeur dat die huis na die tyd soos ‘n Sappi paprierpulpfabriek lyk. Daar is ook nie ‘n beperking op wat jy kan koop nie. So het ons een aand in die bed gele en op US Mattress, ‘n King size matras aanlyn gekoop wat al die pad van Michigan af oppad is omdat dit ‘n $1000 goedkoper is as enige ander plek. As jy ‘n idée wil he van die logistieke, kyk gerus na die kaart hieronder. Hou dan ook in gedagte dat Kalifornie amper so groot soos die hele Suid-Afrika is. US Matress sal sekerlik na dese hulle beleid rondom “free shipping” van net oor 3700km wil hersien. Hierdie boer sal hulle leer hoe om ‘n sisteem te gebruik!

Van Kalifornie gepraat, ‘n mens kan maklik dink dat die ekonomie net om Hollywood , Las Vegas en Disneyland draai, maar sowat 50% van Amerika se vrugte word hier geproduseer. Bykans 21 miljoen mense is of direk, of indirek in die landbousektor betrokke. Om dit in perpektief te stel – dis amper hoeveel Zimbabwiers daar in SA isJ Die boere hier se probleme is baie dieselfde as ons boere sin. Hulle kan ook nie sonder hulle onwettige arbeiders (Meksikaners klaar kom nie) en net soos in SA weet die owerhede daarvan, maar draai maar gesig anderkant toe ter wille van voedsel sekuriteit. Wel seker nie heeltemal die rede in SA nie, maar hoekom nou SA trash?

Ek het twee noue ontkomings gehad. Die eerste het te make met ‘n voetganger (alweer) van Oosterse afkoms (alweer). In die reen het sy binne haar reg by ‘n voetoorgang oorgestap. Die enigste probleem was dat haar bruin baadjie en swart hare, haar perfek gekamofleer het by die bruin geplaveide voetoorgang en nuut geteerde natgereende swart pad. Gelukkig vir ons albei, het sy kopgehou en so tree terug gegee om uit my gehuurde Ford se pad te kom. Ek kan nie se wat sy geskreeu het nie, maar ek my eie afleidings maak. Sy kon ook nie verstaan wat ek in Afrikaans vir haar terug geskreeu het nie. Die owerhede hier is juis so onsteld oor die tref-en- trap statistieke (meer as 300 in Kalifornie vir 2007 en 2.7% van alle noodlotige ongelukke) aan die styg is en blameer jong mans sonder lisensies. Twak! Dis die donnerse voetgangers wat dink die aarde behoort aan hulle. En dis omdat jy in sulke moeilikheid kom as jy een raakry dat die voertuigbestuurder vir homself se “I’ll takes my chances “ en homself dan uit die voete maak.

Die ander noue ontkoming was die briefie wat van die skool af gekom het met die versoek dat ek ‘n musiekles oor 6 komponiste moes kom aanbied. Die skool sal al die materiaal en ander media verskaf. Die wat my ken sal weet dat as ek my hande eenkeer klap ek klaar uit ritme is en dat ek nie eers al die woorde van DO RE ME almal kan onthou nie. In SA was die uitweg maklik. Stuur net ‘n boodskappie terug skool toe en se “jammer om van jou probleme te hoor my ding, maar pappa is so bietjie aan die besige kant…..miskien volgende keer….” Hier is “parent volunteering” groot en selfs die van julle wat my so in die laaste tyd vertel het hoe besig julle is (selfs om net ‘n email van langer as twee sinne te skryf) sal nie kan wegkom nie. Selfs maatskappy direkteure verander hulle skedules om boeke in sake te kom sit of om te help met sportreelings . Ek het toe maar vir die juffrou vertel van die beperkinge rondom my musiektalent en haar verseker dat ek beslis een is wat heelhartig die Amerikaanse sisteem van “parent volunteering” onderskryf en dadelik aangebied om as “volunteer driver” op te tree met die klas se volgende uitstappie op 16 Desember. Sy het die aanbod aanvaar, die vorms gegee om in te vul en ook aangese om my bewys van vesekering by die kantoor te kom wys. Met die dat ons kort hier is, sien ek toe ons tydelike versekeringskaart verval 14 Desember net mooi twee dae voor die uitsappie……. Toe Clara by die huis kom met die versoek dat ek hulle klas moet kom help om Gemmerkoekhuisies te kom versier, was ek nodeloos om te se, loshande ‘n uur voor die tyd daar. Ek het pakkies gedra, tafels reg gesit en toe maar hier en daar gat geswaai om baie besig te lyk sonder om eintlik veel te doen en my opnuut verwonder aan klaargemaakte versiersuiker uit ‘n blik en hundreds and thousands in drie kleure, rooi, wit en groen spesiaal vir die kersseisoen. My volunteering is nou vir eers verby vir die jaar. So nou is dit die mense soos julle wat tog SO besig is se beurt …….

ZAK

Fanksgiving

Die Amerikaners is baie lief vir “petition” en “escrow”. Daar is dan nou ‘n regsfirma in Atlanta wat namens my “petition” om hier te mag werk. Ek kan nie die haas of die erns daarvan verstaan nie maar dit vir wil my voorkom asof Liesl nie heeltemal te vinde is met my nuutgevonde status as afgetredene in die land van AppleMac en Ebay nie. Die gatslag is dat ek ook nie sonder ‘n werkspermit ‘n “social security number” kan kry nie wat beteken ek kan nie ‘n Kaliforniese betsuurslisensie en ‘n hele ander spul goed daarmee saam kry nie. Ek sal nou maar wag vir die ou blerrie werkspermit, die SSN en lisensie ens en julle dan almal kontak om my eie internet kettingbrief “petition” te onderteken ter onderteuning van my vervroegde pensioen.

Die fietse wat nie deur hulle base kom haal is nie is toe losgeknip en gelaai. Ek is mos ook ‘n Cheapskate, altyd opsoek na winskopie en het natuurlik vir Clara opgesteek om te gaan hoor of sy nie so met die losknip ‘n fiets kan koop nie. Sy kom toe saam met ‘n vrou terug wat haar ongevraagd voorstel as die bestuuder van Wild Horses of moet ek se – Die Bestuurder van Wild Horses. (Voorsitter van die Body Corporate seker). Sy verduidelik toe ook wat ek reeds weet. Dat die fietse opgeveil gaan word en wat ek nie geweet het nie – dat ‘n sekuriteitsmaatskappy nou ook twee keer ‘n nag hier by Wild Horses kom patroleer net om seker te maak dat enige lawaai binne perke bly. Want, se sy, netnou gaan dit dit soos hier langsaan. Hier langsaan is nou die Engels tweede taal gesubsidieerde behuising waavan ek al geskryf het. En net daar het ek toe ook my “Oprah Light Bulb Moment” Ou Wally, ek besef toe ek bly mos nou ook vir die eerste keer in my lewe in die bodorp! Ons het nou net nie ‘n spoorlyn om om aan die regte kant van te bly nie, maar ons het heining van ten minste amper ‘n meter hoog en ‘n deurloop sonder ‘n hek, maar dis genoeg om ons van die algemene lae klas gepeupel te onderskei , jy weet! Ek sal ook dadelik “petition” vir palisade-heings soos die by die museum in Oos-Londen .

Ek het gelukkig Haloween gemis, maar was betyds vir Thanksgiving. Dis seker die Amerikaners se gewildste vakansiedag en het, soos ek verstaan, dit die eerste keer reeds in 1620 gevier. Dis ook baie groter as Kersfees . Die Kanadese vier dit ook, maar omdat hulle oestyd op ‘n ander tyd val , is dit vroeer of later. As ek meer by die skool was om op te let sou ek kon se of die Kanadese oestyd vroeer of later is omdat hulle verder Noord is…. Ek moet se Thanksgiving word ook goed bemark (soos Kersfees by ons ), maar dis asof die deursnee amerikaner iets van die boodskap van dankbaarheid verstaan. Ek hou van die idée van ‘n “Dankseggingsdag” en maak vir my as publieke vakansiedag meer sin as baie van ons SA vakansiedae. Ek weet ons moet elke dag in dankbaarheid lewe, maar ons behoort dan elke dag ook die Kersboodskap uit te leef. Miskien herhinner Thanksgiving my aan my oupa wat die seen voor die maaltyd gevra het en na poeding “gedank” het.

Heelwat amerikaners het ons genooi om die dag saam met hulle te spandeer, maar ons was reeds genooi deur ‘n ander Suid-Afrikaanse gesin. Ek wou se afrikaanssprekende amerikaners (White Afro- Americans) maar hulle boere gasvryheid het hulle weggegee. Hulle het hulle huis oopgegooi vir ‘n total van omtrent 14 groot mense en seker 6 kinders. Daar was nou nie die tradisionele thanksgiving turkey nie, maar wat ek net kan beskryf as ‘n tradisionele afrikaanse thanksgiving. Skaapboud, hoender, boerewors, malvapoeding en nog baie meer. Ek kan in elk geval nie die Amerikaners se beheptheid met kalkoenvleis verstaan nie. Ek weet dit sal vir my gese word dat heerlik is en dat dit net nie reg gaargemaak was toe ek dit geeet het nie. My Ass…… Ek gee nie om hoe jy kool of spinasie gaarmaak nie - dis nie lekker nie. En ek kan nie dink daar is ‘n regte manier om ‘n kalkoen gaar te maak nie. Die 14 groot mense en 6 kinders was almal Afrikaans! Wat ‘n lekker spul mense. Enige een van hulle sal maklik ook huisvriende in Suid-Afrika kan wees. (Ek se dit omdat ek al gehoor het van Suid-Arikaners wat nie met ander landgenote in die buiteland wil meng nie .)

Die Amerikaners verstaan bemarking. Ek was betyds in Amerika om die stertkant van Haloween te vang. Die volgende dag kon jy al op die radio hoor van Thanksgiving specials en die winkels is reeds vol Kersversierings. Gisteraand het ek en Liesl die eerste kersboom op ‘n kar se dak gesien wat aangery word huistoe. Die dag na Thanksgiving is die Black Friday sales. Dis die dag van specials van 10% tot 70% af en wat die kleinhandelaars van rooi na swart toe gaan. Die winkels is omtrent van 4 uur af oop en gisteroggend is een van Walmart se werknemers dood getrap toe hy die deure oopmaak. Die Barnardt’s is ook vroeg op en ek in Clara is in Walmart in terwyl Liesl by ’n slapende Anja in die kar gewag het. Die Amerikaners is nie dom nie. Dis social engineering op sy beste. Daar is soveel chaos in die winkels en ek is seker dat dit is presies wat die retailers wil he. Die chaos verseker dat jy heelwat goed koop wat jy nooit wou gehad het of nooit sal gebruik nie. Die chaos verseker verder dat jy nie na die pryse kyk nie, want dit MOET mos goedkoper wees! Om ‘n voorbeeld te gee. ‘n Kitchenaid koekmenger is vooraf geadverteer vir $130. Ek kry toe een wat daar op die vloer rondstaan, tel hom op en omdat ek nog $130 sien as meer as R1300 vra ek oppad kasregister toe vir ‘n Walmart-werknemer met een van daai koordlose laserguns om vir my ‘n “price check” te doen - $189. Die mense koop in sulke volumes dat ek wonder hoeveel van hulle in 5 jaar sal agter kom dat hulle te veel vir ‘n item betaal het.

Amerika is groot op nog ‘n ding. Coupons! Nadat ek vir Anja by die dokter gehad het, het die apteek by Costco laat weet dat hulle vir die masker van ‘n asmapompie wag en ons die volgende dag eers moet kom om die medisyne haal. Toe ek die volgende dag daar kom was die masker steeds nie daar nie. Hier verwag jy diens en die knipoog apteker kon seker sien hierdie boer is…… Hy pluk to ‘n coupon uit en beduie “You no pay, you no pay, flee whe couuu-pa!” So kry ek die asmapompie toe verniet en Anja kom ook goed reg sonder die masker wat oor die pompie pas. Hier coupon almal. Daar is tot websites waar jy vir coupons kan soek en jy kry die goed op die snaakste plekke. By die fliek het ek en Clara ‘n 15% coupon van GAP gekry. Weird!

Na ‘n maand in Amerika kan ek nou al se daar is ten minste twee goed van die Amerikaners wat ek haat soos pes. Heelbo aan my lys is hulle alewige “OH MY GOD” Die ander is dat ek onstellend baie van hulle op straat sien wat loop en spoeg. Hulle bly verseker nie in Bodorp nie……

Die Plek is Anders....

Die plek is anders. Baie anders.

Selfs die vliee en die voetgangers is anders. In SA het ons windgat vliee. Die wat jou storm as jy hom jaag. Maar ons het in SA ook Target Mortein! Dis die goue blik met die rooi prop. As jy hom een spuit gee, is hy soos 'n Kamaze pilot reguit grond toe. Hier is die vliee en voetgangers sulke lui goed. Die omgewingsvriendelike insekdoder (al wat jy kan koop) ruik baie lekker maar dis omtrent al. Jy moet die vlieg omtrent op die grond vasdruk, sy bek oop forseer en die lekkerruik gif in sy keel afspuit. Dan loop hy vir nog so vyf minute rond met agterpote wat so kort-kort knak soos hardlywigge Bulldog wat nie sy sit kan kry nie.

As jy hier by 'n 4 rigting stopstraat stop, moet jy seker wees jy het padkos saam met jou. Jy moet wag dat die voetganger wat dwars voor jou verbyloop eers veilig op die ander sypaadjie is voordat jy mag ry. Teen daardie tyd is die motoris links van jou al gatvol gewag en het sy kar reg voor jou neus en moet jy vir hom ook wag. En ja, teen daardie tyd is daar al weer 'n voetganger voor jou wat jou so uit die hoogte uit aankyk asof dit jy is wat vir aarverwarming verandwoordelik is. As die tweede of derde voetganger my so aankyk se ek sommer so kliphard "Ou Pel, kom try jou luck by ons 4 rigting stops met 'n paar taxis, jou……" Ek begin nou al leer waar in die dorp die voetgangers die meeste oor die strate stap en probeer dit te vermy deur 'n straat of wat hoer of laer min of meer by dieselfde plek uit te kom.

Die mense in Davis is nogal uitgesproke en soos reeds gese ingestel op die omgewing. Met die verkiesing het ek hordes karre met bumper stickers gesien waarmee die ou sy kandidaat ondersteun. Ook voor die huise is partyplakate. In SA dra hulle so nou en dan 'n pienk lintjie vir borskanker of rooi vir Vigs. Hier is die goed ook in die vorm van 'n lint maar dis so twee hande groot en word op die karre geplak. Van "Support our Marines"' tot " Free Palistine". Hulle is ook groot op herwinning. Ek ondersteun dit natuurlik ter harte. Een keer 'n week kom haal die vullislorries net bottels, blikke en papier. "Om die omgewing te spaar jy weet", sal die ou vir jou se terwyl hy uit sy V8 Chevrolet (met die brandstofverbruik van n vliegdekskip) se venster uithang. Ek kry die idée dis soos daai ding van - om jou aan sjokolade te vergryp en dan te kompenseer deur Diet Coke te drink.

Ek het ek die week met myself gestry en gevra vra watter dom vent eerste besluit het dat 'n mens gestrykte klere moet dra. Ek meen as ons almal ongestrykte klere gedra het was dit die standaard en niemand sou van beter geweet het nie. Dit was eers nadat ek besef het dat dieselfde argument sou geld vir tande borsel en hare kam, dat ek vrede gemaak het dat klere gestryk moet word. Ek dink dit het te doen met die mens se inherente behoefte aan 'n mate van ordelikheid. Ja die lewe sou seker makliker gewees het met 'n Lina hier maar ek moet se ons kom goed reg sonder haar. Die kinders sukkel nog so bietjie met Pa en Ma se nuwe strengheid oor skottelgoed wat direk van die tafel af in die skottelgoedwasser moet in en dat jy nie drie keer 'n dag sommer net skoon kan aantrek net omdat jy so voel nie . Dit is seker ook omdat die Linas hier bietjie duur is dat die Amerikaners so ingestel is op "ready-to-eat" dit en , "drive-through" dat ens.

Vandag in Costco kyk ek na al die klaargemaakte "Turkey stuffing" en dink by myself as hulle kan uitwerk wat die gemiddelde lengte toiletpapier is wat elke Amerikaner van die rol afrol, sal hulle dit sweerlik ook as "pre-cut-ready-for-use-without-the fuss-of-perforations" bemark. Alles hier gaan om gemak. Seker die dat "on-line-shopping" so groot is. Tot my onsteltenis het Wonderwoman ook die euwel ontdek. Die mense is gaande oor ons aksent en wil dadelik weet vanwaar ons is. Aan die begin was dit nogal lekker om te kan se van Suid-Afrika maar dit raak nou so bietjie tedious. So hier en daar raai hulle sommer, soos nou die dag in Safeway - " Are you from Kroatia?" Ek kon nie die versoeking weerstaan nie – en antwoord toe met my eie vraag " How did you know?" en het toe sommer vinnig met die kinders begin raas en begin aanstap voor die antie in Kroaties/Kroasies met my wil begin praat.

Liesl en die kids is vandag 'n maand hier en sy kry reeds elke week soveel pos as wat sy by die huis gekry het. Dit sluit nou junk mail in. As die derde wereldoorlog uitbreek sal dit sweerlik nie wees omdat die Amerikaners nie kommunikeer keer nie. Vandat ek die "pre owned" Dodge Durango vliegdekskip (te hel met die omgewing) aangeskaf het, het ek al 'n brief van die verkoopsman gekry om my te bedank vir my aankoop en net om my weer te verseker dat ek die winskoop van die eeu gekry het en dat hy eintlik afgedank moes word omdat hy basies moet inbetaal op die deal soort van ding. Toe kry ek 'n brief van sy baas om my te bedank vir die ondersteuning en beam die goeie koop en waarsku my toe ook sommer dat daar 'n verdere brief oppad is om seker te maak ek is tevrede met hulle diens. Ek verwag darem dat die briewe van hulle kant af sal ophou voordat ek te oud is om te bestuur. (En vandat ek die geskryf het, het hulle kwitansie vir die tjek ook in die pos aangekom).

Meeste van ons bly of het al in deeltitel komplekse gebly en weet watter prêt dit kan wees met al die reels. Ons bly in 'n kompleks reg langs 'n lae koste behuisings ontwikkeling. Die ontwikkeling van die kopleks waarin ons bly, is goedgekeur op voorwaarde dat die inwoners langs ons, "ons" ontspanningsfasiliteite mag gebruik. As ek se lae koste behuising, is dit nou nie soos by ons in SA nie. Dit word deur die regering gesubsidieer en die meeste mense se eerste taal is nie Engels nie. Meer Spaans as jy weet wat ek bedoel.

Nou die aand was daar by die Engels-tweede-taal kopleks moleste, met omtrent 6 polisiekarre. Ek dink nie die polisie hier sien veel aksie nie, so as hulle die dag uitgeroep word, kom tot die ouens wat van diens af is in om in oefening te probeer bly. Bygese as iemand hier 'n hartaanval kry, MOET die brandweer ook uitkom. Waar ek eitlik wil probeer uitkom, is die volgende dag praat ons met die buurvrou en 'n buurman kom toe ook aangestap. Die buurvrou is toe agv van die polisie aktiwiteit baie onsteld oor die hek tussen ons en die ander kompleks verwyder is. Dit terwyl die heining tussen die komplekse skaars 'n meter hoog is en nie een van die komplekse 'n heining of hek aan die straat se kant het nie.

Al wat fiets is, is ook die week met so helder oranje plakker beplak wat se jy moet jou fiets identifiseer en 'n "parking authorization tikcket" bekom as jy hom in die kompleks wil parkeer en vassluit. Soos ek verstaan los mense die fietse agter soos party mense in SA diere agter laat as hulle trek. Dis omdat dit so duur is om enige ding in Amerika te trek. Wat nou gebeur het, is dat daar nie meer genoeg parkeerplek vir fietse in die kompleks is nie. As jy nou nie jou fiets eien nie, verwyder hulle hom en word dit op die jaarlikse Davis fietsveiling ten bate van een of ander ding verkoop. Hulle kon in my mening baie moeite gespaar het om net vir die Spaanse bure te se "Senor, come choose for you a bicycle" Maar as ek dit sou voorstel is ek netnou op die "Body Corporate" en dit wil ek nie he nie.

Met my werkloosheid wat my heeldag besig hou, het ek nou allerhande huisvroupligte ge-erf. Ek loop nou ook in die winkels rond en soek na skoonmaak middels en kyk vir specials in die vleis-afdeling. Gaan huistoe, stofsuig die matte ens. Drink my 11 uur teetjie en gaan haal die kinders by die skool . So moes ek toe ook vir Anja met 'n lastige hoes dokter toe vat. Hier moet jy die kind na 'n pediater toe vat. Dis toe 'n Dr. Lee en terwyl ek in sy spreekkamer wag, hoop ek stilweg dat die Knipoog nie in Sjina gekwalifiseer het in Oosterse medisynne nie. My verbasing was nogal groot toe 'n doodnormale westerling van Amerikaanse afkoms daar instap. Met die voortel se/vra hy "You are from Australia? "No –"Kroatia" dink ek en se toe maar hardop Suid-Afrika aangesien ek hom ook aanvanklik misplaas het.

ZAK

Die Wittebrood fase

Oppak is nie maklik of goedkoop of vinnig nie. Om in die proses ‘n ou huis te probeer regmaak vir die huurder is nog moeiliker en duurder. Die goeie ding is dat die lekkende koue waterkraan in die gaste toilet nou na ses jaar reg is. Die krag wat uitgeskop het na baie reen is ook reg. Die lys is te lank om alles te noem. Ons het elke naweek nog ‘n paar bokse toegeplak en so die huis stuk stuk weggepak . Die laaste week was die ergste. Dar was nie meer ‘n yskas, mikrogolf of stoel in die huis nie. Ek kon nie eens koffie maak nie en omdat daar nie meer gordynne in die huis was nie het ek maar met die enkelbedmatras in die donkerste hoek van die gang geplak. As ek wou sit het ek maar op die trappe gesit.

Ek het ook na te veel ure uiteindelik in die VSA aangekom. Twee goed het my tydens die vlug so op my agtervoete gehad dat ek gewonder het of ek dit in die VSA gaan maak. Die eerste was ‘n Amerikaner wat homself voor my kom neerplons het, twee sitplekke sover terug laat recline het dat ek gemakliker in die heelagterste toilette sou wees en toe die regsgestelde lugwaardin uit ‘n hoogte uitgedinges het omdat sy nie die eertse keer verstaan het dat hy sy koffie met melk en sonder suiker wil he nie. Die tweede was ook ‘n Amerikaner wat onsteld was omdat die Suid-Afrikaanse vlieenier aanhoudend gese het ons 6 uur in Washington land en dat die tyd in der waarheid met 1uur aangeskuif het agv daglig besparing. So asof sy dagligbesparing nou die vlegtyd sal korter maak. Jana jy moet maar die gramatika saam met die spelfoute en slang verskoon.

Wonderwoman het die plek waarin ons bly baie gou in ‘n tuiste omskep. Dis ook heelwat groter as wat ons gedink het. So daar is slaapplek vir die wat wil kom kuier. Ons verwag ten miste een kuier van elkeen van julle per jaar .

Almal wat Suid Afrika verlaat besing die lof van die land waarheen hulle gaan en trash Suid Afrika om sodoende hulle besluit te regverdig. (SeBRUCEtiaan Fick in Austalie uitgesluit) Good on you mate!. Die eerste emails is ook die langes. Ek noem bg. die wittebrood fase. Ek sal seker ook nie ‘n uitsondering wees nie, maar sal probeer om nie SA in die proses te veel te trash nie.
Davis is beslis nie soos Stellenbosch nie. Die enigste ooreenkomste wat my betref is dat hier baie studente en groot bome is. Almal in die dorp ry so stadig asof hulle boom rook ook. So stadig as wat hulle in die dorp ry so druk hulle jou op die snelweg. 55 MPH my ass…. As jy ‘n spoedkaartjie kry word jou versekeringspremie outomaties verhoog. Om dit te verhoed kan jy dan ook vir ‘n praktiese bestuursles gaan en ‘n online verkeerstoets doen wat sowat 4 ure uit jou dag neem. Ek berei my al voor…

Wat mens dadelik opval in die dorp is dat hulle hout-en-papier zozo huise nie heinings het nie en van die huise is baie naby aan groot/besige paaie gebou.

Costco is die plek om te shop. Jy koop jou loyalty gesinskaart kaart vir $100 en dan kry jy aan die einde van die jaar 2% terug. By elke gang is daar een van daai anties wat van sop tot kougom vir jou laat proe. As jy twee keer by elke antie in die winkel stop het jy jou drie maaltye vir die dag in. By Costco is petrol op die oomblik so 17 Amerikaanse sent per liter goedkoper as by die goedkoopste plek in die dorp. Die Suid-Afrikaners shop oor naweke by Costco, proe by elke antie die kos en maak dan sommer ook die petroltenk vol vir die week. Cheapskates! J Ek het vandag uitgevind hulle verkoop ook alles in grootmaat. By die kasregister het die Antie my vertel dat ek nie net 1 bakkie cranberries kan koop nie maar dat ek die hele boks met tien pakkies moet vat. Wou vir haar se ek kry vreeslik uitslag na die derde pakkie maar het toe maar net gese ek is jammer het nie geweet nie.

Amerika is ook nie voor met al die tegnolgie soos wat’n mens sou verwag nie. Ek het vir Wonderwoman gese ek soek die eenvoudigste Nokia op ‘n “pay as you go” pakket. Die ou foontjie het nie Bluetooth nie, Jy kan nie ‘n ringtone download nie, hy kan nie MMS nie, het nie infra rooi nie ens ens. Selfs die eenvoudigste Nokia in Suid Afrika kan bg. basics baasraak. Die Yanks is ook nie groot op Internet banking nie. Lyk my hulle het ook nog nie van tjekbedrog gehoor nie want alles (tot ontbyt) word per tjek betaal.

Vandag is ek na die D.I.Y. hemel toe. Ek sal dit eenvoudig verduidelik. EK wil ook mos gedurig piepie en. nee dis nie die prostaat nie, dis al die koffie. Toe ek daar instap is die daar dadelik ‘n knaap by en vra of hy my kan help. “ I’m looking for a rest room” se ek. “To use or to buy?” vra hy. Ek is ook na IKEA, die goot meubelwinkel toe vir ontbyt. (ek is mos ook een van die cheapskates). Spek, eiers, aartappels en drie visvingers vir $1.99. Heel lekker behalwe dat die visvingers toe meer iets is soos sponskoek wat ge-deep fry is. Sal volgende keer die visvingers skip en net 99c vir die meer eenvoudige ontbyt betaal. Amerika is ook nie so goedkoop soos wat almal graag dink nie. Bg ontbyt sal op ‘n ander plek saam met koffie maklik $12 of so kos. Selfs die karre is duur. Maar as daar nou een ding is wat ek geniet is dit die karre.

Ek het Clara vandag met huiswerk gehelp en dit jeuk maar vir my so bietjie dat sy color moet spel en nie colour nie. In diie leesboekie spel hulle dit ook “goin to” ipv going to. Moet se Clara kap dit nogal uit. Die woorde wat haar floor is goed soos except en sy earf nog ipv earth.

Die Suid-Afrikaners help mekaar ongelooflik baie. Dit word oor en weer geleen en as iemand trek is die Suid-Afrikaners die die trekkers se arbeid vir die dag. So house sit ons die naweek vir Francois en Shani om hulle hond op te pas. Hy het ook ‘n TV wat ons nie het nie………………